وقتی دکتر حرکات و عضلات کودک را بررسی می‌کند

یک صبح آرام پاییزی، مادر "آریا" سه‌ساله با نگرانی وارد اتاق معاینه شد.
می‌گفت:
«مدتی است حس می‌کنم آریا موقع دویدن می‌افته، پله‌ها رو هم با کمک بالا می‌ره… آیا مشکلی داره؟»

دکتر با لبخند، از آریا خواست توپ را بردارد و به طرفش پرتاب کند.
بعد خواست که روی یک پا بایستد، از روی خط بگذرد و از حالت چمباتمه بلند شود.
همزمان به طرز راه رفتن، تعادل، حرکات دست‌ها و هماهنگی چشم و بدنش نگاه می‌کرد.

سپس به آرامی عضلاتش را لمس کرد تا میزان تون عضلانی (سفتی یا شلی عضلات) را بسنجد، رفلکس‌ها را با چکش مخصوص بررسی کرد، و حرکات چشم‌ها و واکنش به صدا را هم امتحان کرد.

دکتر برای مادر توضیح داد:
«این‌ها بخشی از معاینه عصبی کودک است؛ کمک می‌کند بفهمیم آیا مغز و عضلات با هم هماهنگ کار می‌کنند یا نه.»

گاهی دکترها در این معاینه، چیزهای ظریف‌تری هم بررسی می‌کنند — مثلاً اینکه آیا کودک هنگام حرکت یک دست، ناخودآگاه دست دیگرش هم حرکت می‌کند یا نه (به این حالت "حرکات آینه‌ای" می‌گویند). یا اینکه موقع انجام حرکات تکراری، حرکات اضافی در سایر اندام‌ها دیده می‌شود.
این نشانه‌های کوچک می‌توانند به ما سرنخ بدهند که مثلاً آیا مشکلی در یادگیری، تمرکز یا مهارت‌های ارتباطی وجود دارد یا نه.

بعد از معاینه، دکتر با آرامش گفت:
«خوشبختانه بیشتر چیزها طبیعی هستن، فقط باید با چند بازی ساده حرکتی به تقویت عضلات پاها کمک کنیم.»

مادر با لبخند نفس راحتی کشید.
آریا هم با ذوق گفت: «بازم بازی!»